از نوشتن تا نو شدن فاصله‌ای نیست؛
برای چاپ نوشته‌هایت، 
«با ما در تماس باش»
خودت را کندوکاو کن. در جستجوی آنچه از دیدن و شنیدن و... فهمیده‌ای، لحظه‌ای کوتاه نیا. تو خود کتابی هستی که از میان کتابها برخاسته‌ای. اندیشه‌ها، اندیشه می‌زایند و نویسندگان نویسنده می‌آفرینند.
هر کس کتابی در کالبد خود دارد. هر فرد با خواندن و خواندن و خواندن، به نوشتن و نوشتن و نوشتن می‌رسد. از خواندن تا خاص شدن، و از نوشتن تا نو شدن فاصله‌ای نیست؛ تنها کافی است قدرت قدم نهادن در عرصه قلم، که هدیه آفریدگار تو در توست را قدر بدانی و دست به کار آفرینندگی یک یا چندین اثر شوی که از تو در پهنه آفرینش، آثاری ماندگار برجای گذارد.
تنها کافی است برای نگارش رمان، داستان کوتاه، فیلمنامه، سفرنامه، نمایشنامه، شعر، مقاله، یادداشتها، پژوهشها، و مکتوب نمودن افکار، آرا، آثار و دریافتهای خود اراده‌ای جدی به خرج دهی و بدانی، انتشارات «هم‌عصـــر» جایی برای انتشار آنچه می‌نگاری و به تصویر می‌کشی، با کمترین هزینه برای توست، تا بی‌دغدغۀ امور مربوط به آماده‌سازی و اخذ مجوزهای چاپ و نشر، اندیشه‌هایت را در گنجینه با ارزش یک کتاب، به ویترین و قفسه‌های کتابفروشی‌ها، کتابخانه‌های عمومی و شخصی، و ذهنهای کتابخوان‌ها ببری.
از نوشتن تا نو شدن فاصله‌ای نیست؛
برای نشر نوشته‌هایت، «با ما در تماس باش»
«همۀ آدم‌ها سرگذشت خود را دارند و بسیاری مایل‌اند که داستان زندگی‌شان را بنویسند. هرکسی به قدر خیال‌پردازی‌هایش، رؤیاها، افکار، بیم‌ها و امیدهای خودش را دارد، ولی بسیاری از آدم‌ها شجاعت نوشتن ندارند و نمی‌دانند چطور باید تصوراتشان را روایت کنند که برای دیگران هم جالب و خواندنی باشد.
بسیار بر این باورند که اگر نویسنده باشید، هم‌زمان نمی‌توانید به حرفۀ دیگری مشغول باشید (یا کار تازه‌ای را آغاز کنید) و باید تمام روز مثل مجسمه‌ای در اتاق زیرشیروانی‌تان بمانید. این در حالی است که در واقعیت بیشتر نویسندگان به‌اجبار شغل دیگری هم در کنار نویسندگی داشته‌اند. نویسندگان صبح خروس‌خوان، پیش از آنکه کسی از خواب بیدار شود، در تختخواب خود می‌نویسند و تا ساعت‌ها پس از نیمه‌شب و خوابیدن دیگران هم به نوشتن مشغول‌اند؛ آن‌ها در طول مسیر محل کارشان می‌نویسند، در زمان استراحت میان روز و وقت ناهار می‌نویسند و از هر فرصت کوتاهی که گیرشان بیاید استفاده می‌کنند. آن‌ها می‌نویسند؛ چون می‌خواهند و چون چیزی برای گفتن دارند که کمیاب و یگانه است. آن‌ها در کنار نوشتن به حرفه‌های دیگری هم مشغول‌اند؛ چون باید قسط و قبض‌های خود را هم پرداخت کنند.
مشتاق بودن برای نوشتن آنچه در نظر دارید بسیار مهم است، زیرا در غیر این صورت نمی‌توانید انرژی لازم برای پیمودن مسیر و تعهد و پشتکار لازم برای اتمام کار را به دست بیاورید. داستان باید در درون شما شعله‌ور باشد و به دنبال راه فرار بگردد. باید شخصیت‌هایتان را دوست داشته باشید، مسحور و مجذوب موضوعتان بشوید و به دنبال پایانی برای داستانتان بگردید.»(بخشی از کتاب «نویسندگی خلاق به زبان ساده» به قلم مگی هاماند)
از نوشتن تا نو شدن فاصله‌ای نیست؛
برای چاپ آثارت، «با ما در تماس باش»
«اما اصلا چرا برای نویسنده شدن تلاش می‌کنید؟ چرا مثل بسیاری از مردم با خیال راحت فقط از کلمات کاربردی و کاملاً متداولی که همه در یادداشتها و اسناد تجاری، مکاتبات شخصی، یا حتی اطلاعات گاهنامه‌ها یا سخنرانی و نامه‌های مدرسه‌شان به کار می‌برند بهره نمی‌برید؟
چون شما عاشق کلمات هستید. چون چیزی برای گفتن دارید و دوست دارید آن را در بهترین و جذاب‌ترین شکل ممکن بگویید. چون عاشق ارتباط و پیوند با تمام اقشار هستید. چون از رنگ، طعم، آهنگ و عطر زبان لذت میبرید. چون نظریات، تجربیات و احساساتی دارید که لازم است با خوانندگانتان در میان بگذارید. چون می‌خواهید کاوش کنید، بجویید و استدلال کنید تا چیزهایی را که در اطرافتان می‌گذرد درک کنید و به دیگران در انجام دادن این کار یاری دهید. و بالاخره چون شما با نگاه خاصی به همهچیز نگاه می‌کنید.
با عشق ورزیدن به زبانْ، زبانتان شکوفا و بارور میشود و با تعیین هدف خود برای تبدیل شدن به نویسنده‌ای خلاق و کامل ممکن است روزی شما هم جایی در کتابفروشیهای بزرگ پیدا کنید و روزی صدها نسخه از آخرین زندگینامه‌تان را برای خوانندگانتان امضا می‌کنید. یا ممکن است شاهد اجرای نمایش پرفروشی باشید که شما آن را نوشتهاید. یا شاید تیراژ بالا برود و اثر شما بسیار خلاقانه و به یاد ماندنی از کار دربیاید و خیل خوانندگان دنبال خرید آن باشند و اثرتان درآمد هنگفتی نصیبتان کند.
شاید تمام این‌ها اتفاق بیفتد. اما چیزی که ضمن درگیر شدن و تلاش برای خلاقانه نوشتن حتماً رخ می‌دهد این است کهـ حتی اگر شکست بخورید و هرگز یک کلمه هم چاپ نکنیدـ مهارت‌های جدیدی می‌آموزید، دانش جدیدی کسب می‌کنید و راه تازه‌ای برای ابراز وجود می‌یابید. آموختن و رشد کردن، افق‌های شما را گسترش می‌دهد، بر توانایی‌هایتان می‌افزاید و احساس آرامش و رضایت شگفت‌انگیزی به شما می‌بخشد. ضمن اینکه امکان ثبت مُهر مخصوصتان را بر گوشۀ کوچکی از دنیا در اختیار شما قرار می‌دهد.»(بخشی از کتاب «همه چیز درباره نویسندگی خلاق» به قلم کرول وایتلی و چارلی شولمن)
از نوشتن تا نو شدن فاصله‌ای نیست؛
برای نشر آثارت، «با ما در تماس باش»
یک روز خوب هرگز نمی‌آید مگر با افزایش آگاهی؛ و افزایش آگاهی صورت نمی‌گیرد مگر با خوب خواندن کتاب خوب. یک روز خوب تنها با کتاب خوب می‌آید. روز خوبت را با خواندن و نوشتن بنا کن؛ روز خوبت را با کتاب بساز.
از نوشتن تا نو شدن فاصله‌ای نیست؛
برای چاپ نوشته‌هایت، «با ما در تماس باش»
